با درک تفاوت پنیر پروسس و موزارلا می‌توانید از پنیر مناسب برای وعده‌های غذایی خود استفاده کنید. هر یک از این پنیرها دارای ویژگی‌های مخصوص به خود هستند و به شکل متفاوتی تولید می‌شوند. این ویژگی‌ها اغلب شامل طعم، بافت، رنگ و میزان مواد مغذی هستند. پس اگر یک آشپز حرفه ای هستید یا اصلاً به عنوان یک فرد معمولی می‌خواهید در مورد تفاوت پنیر پروسس و موزارلا اطلاعات خود را افزایش دهید، این مقاله را تا پایان بخوانید. همچنین فراموش نکنید که برای خرید پنیر تازه و باکیفیت به وب‌سایت یا اپلیکیشن «اسنپ مارکت!» مراجعه کنید.
پنیر موزارلا چیست؟
موزارلا یک پنیر ایتالیایی منحصر به فرد است که به طور سنتی از شیر گاومیش تهیه می‌شود. اگرچه به دلیل تقاضای زیاد برای پنیر و مقدار محدود شیر گاومیش در دسترس، از شیر گوسفند و گاو نیز به طور فزاینده ای در تولید آن استفاده می‌شود. موزارلا پنیر نرمی است که باید به صورت تازه مصرف شود. در حالت ایدئال، موزارلا باید ظرف چند ساعت پس از تولید خورده شود و اگر ظرف سه روز مصرف شود، بهترین طعم را خواهد داشت.
با ظهور تثبیت کننده‌ها، موزارلای تجاری در دسترس مردم قرار گرفت، اگرچه هیچ مزیتی نسبت به موزارلای طبیعی ندارد. موزارلا قرن‌هاست که در ایتالیا ساخته می‌شود، اگرچه تا قرن بیستم با ظهور سیستم‌های تبرید و حمل و نقل سریع، به یک محصول لبنی محبوب تبدیل نشد. بسیاری از علاقه‌مندان به پنیر احساس می‌کنند که بهترین موزارلا را فقط در ناپل می‌توان یافت، جایی که هنوز به روش سنتی با دست ساخته می‌شود. از این پنیر برای پیتزا و لازانیا استفاده می‌شود.
نحوه تهیه پنیر موزارلا
با این حال، تعداد زیادی کارخانه‌های لبنی در سرتاسر دنیا موزارلا را درست می‌کنند. موزارلا معمولاً در محلول آب نمک یا روغن معلق می‌شود تا پنیر مرطوب و تازه بماند. این پنیر باید ظرف چند روز خورده شود و به شکل ذوب شده روی پیتزا، به صورت حلقه ای برای سالاد و در بسیاری از کاربردهای آشپزی دیگر، استفاده شود. این پنیر به خودی خود بسیار ملایم است، طعم کمی تند و کمی شیرین و رنگی شیری دارد.
موزارلا از حرارت دادن شیر با مایه پنیر برای تشکیل کشک درست می‌شود. کشک از آب پنیر جدا می‌شود و سپس برای زهکشی بریده خواهد شد. سپس کشک را بررسی می‌کنند تا ببینند آیا با ریختن در آب داغ آماده تشکیل پنیر است یا خیر. دلمه‌ها باید نرم شده و رشته ای شوند که این نشان دهنده آماده بودن آنها برای ورز دادن است. شکسته شود، به اندازه کافی اسیدی نیست و باید مدت بیشتری بماند.
اگر دلمه‌ها آماده هستند، آنها را در حین ریختن آب داغ به تکه‌های کوچکی خرد می‌کنند و سپس ورز می‌دهند. موزارلا را در آب سرد فرو می‌برند تا شکل خود را حفظ کند و سپس می‌توان آن را برای چند ساعت قبل از خوردن در آب نمک یا روغن نگهداری کرد. موزارلای تجاری تقریباً به همین روش درست می‌شود اما تثبیت کننده‌هایی جهت سفت شدن بیشتر به پنیر اضافه می‌شوند. موزارلای تجاری اغلب خشک‌تر از نوع طبیعی آن است.
پنیر پروسس چیست؟
پنیر پروسس گاهی اوقات به پنیر آماده نیز معروف است. در ایالات متحده، بیشتر با نام پنیر آمریکایی شناخته می‌شود. پنیر پروسس یک محصول غذایی است که با پنیر واقعی مانند چدار یا کلبی تولید می‌شود و با افزودن موادی مانند رنگ خوراکی، نمک و امولسیفایرها ایجاد خواهد شد. پنیر پروسس در سال 1911 توسط مخترع سوئیسی والتر گربر تولید شد اما در سال 1916، جیمز ال. کرافت آمریکایی این پنیر را ثبت کرد.
در سال 1950، کرافت فودز شروع به فروش اولین پنیر پروسس کرد. بسته به روشی که پنیر تولید می‌شود و حاوی چه مواد افزودنی است، پنیر پروسس شرایط ساخت مختلفی دارد. پنیر پروسس پاستوریزه معمولاً باید حداقل یک نوع پنیر واقعی داشته و می‌تواند حاوی یک یا چند ماده اضافی بوده و نباید محتوای چربی کمتر از 47 درصد داشته باشد.
شکل و اندازه یکنواخت برش‌های پنیر می‌تواند این پنیر را برای استفاده در ساندویچ و همبرگر ایدئال کند و برای سهولت استفاده در پخت و پز بسیار نرم ذوب می‌شود. از آنجایی که بسیاری از مواد ارزان قیمت را می‌توان در تولید آن استفاده کرد، معمولاً ساخت پنیر پروسس نسبت به پنیر معمولی مقرون به صرفه‌تر است. قبل از تشریح تفاوت پنیر پروسس و موزارلا، اجازه دهید در مورد نحوه تولید پنیر پروسس کمی صحبت کنیم.
نحوه تولید پنیر پروسس
پنیر فرآوری پاستوریزه معمولاً نمی‌تواند بیش از 51 درصد مواد پنیری داشته باشد اما باید حاوی یک یا چند ماده لبنی و غیر لبنی باشد و باید بیش از 23 درصد چربی و کمتر از 44 درصد رطوبت را فراهم کند. پنیر پروسس پاستوریزه در دمای 21 درجه سانتی گراد، با سطح چربی بالای 20 درصد و رطوبت بین 44 تا 60 درصد قابل پخش است.
پنیر پروسس می‌تواند فواید زیادی داشته باشد. این امکان وجود دارد که این پنیر آن را در قفسه نگه داشت یا برای مدت طولانی بدون خراب شدن در یخچال نگهداری کرد. اگر بسته بندی پنیر باز نشده باشد، ممکن است مانند پنیر معمولی نیازی به سرد نگه داشتن محصول نباشد. پنیر را می‌توان برای استفاده راحت به روش‌های مختلفی از جمله شیشه، قوطی و به صورت تکه های بسته بندی شده پلاستیکی بسته بندی کرد.
برخی از شکایات مربوط به پنیر پروسس نیز وجود دارند. در بیشتر موارد، پنیر فقط در چند طعم موجود است که همه آنها شبیه یکدیگر هستند و به طور کلی طعمی شبیه پنیر واقعی ندارند. تنوع کمی در بافت پنیر وجود دارد که تقریباً همیشه نرم و لطیف است. نگرانی‌هایی در مورد ناسالم بودن پنیر پروسس مطرح شده‌اند زیرا این پنیر با روغن، رنگ‌های مصنوعی و مواد نگهدارنده ساخته می‌شود.
تفاوت پنیر پروسس و موزارلا
حالا به سراغ بررسی تفاوت پنیر پروسس و موزارلا می‌رویم:
- قیمت پنیر موزارلا بیشتر از پنیر پروسس است.
- پنیر موزارلا با روند تولید یک پنیر طبیعی شکل می‌گیرد اما پنیر پروسس روندی فرآوری شده دارد.
- پنیر پروسس را می‌توان مدت زمان بیشتری نگهداری کرد اما پنیر موزارلا به دلیل نداشتن مواد افزودنی، زمان نگهداری کوتاهی دارد.
- پنیر پروسس با طعم‌ها و رنگ‌های متنوع تولید می‌شود اما پنیر موزارلا رنگی شیری دارد.
- کالری و چربی پنیر پروسس بیشتر از پنیر موزارلا است.
- پنیر پروسس خشک‌تر از پنیر موزارلا است.
- ارزش غذایی پنیر پروسس کمتر از پنیر موزارلا است.
- میزان رطوبت پنیر موزارلا بیشتر از پنیر پروسس است.
- مزه و طعم پنیر موزارلا غنی تر از پنیر پروسس است.
کلام آخر
تفاوت پنیر پروسس و موزارلا را در این مقاله شرح دادیم، اکنون می‌توانید پنیر مورد نظر خود را انتخاب کنید. با این حال، باید توجه داشته باشید که از هر دو پنیر می‌توان برای تهیه پیتزا و لازانیا استفاده کرد اما پنیر موزارلا از کیفیت بالاتری برخوردار است و در عین حال نسبت به پنیر پروسس قیمت بیشتری دارد. با این حال، اگر می‌خواهید پنیر تازه و با قیمت تخفیف خورده خریداری کنید، اپلیکیشن «اسنپ مارکت!» را دانلود و گوشی اندروید یا آیفون خود نصب کنید.