پاره شدن کیسه آب جنین به پارگی غشاها (کیسه آمنیوتیک) قبل از شروع زایمان اشاره دارد. اگر پارگی قبل از هفته 37 بارداری رخ دهد، به آن پارگی زودرس پرده‌ها (PPROM) می‌گویند. پاره شدن کیسه آب جنین در حدود 8 تا 10 درصد از تمام بارداری‌ها رخ می‌دهد و (قبل از 37 هفته، یک چهارم تا یک سوم تمام زایمان‌های زودرس را تشکیل می‌دهد. در این بررسی به طور کامل در مورد پارگی غشای جنین صحبت می‌کنیم. همچنین برای خرید محصولات مختلف می‌توانید از وبسایت یا اپلیکیشن اسنپ مارکت اقدام کنید.
پاره شدن کیسه آب به انگلیسی
پاره شدن کیسه آب به انگلیسی (Prelabor Rupture of Membranes) است. همچنین پارگی زودرس پرده‌ها به انگلیسی (Prelabor Preterm Rupture of Membranes) است.
پاره شدن کیسه آب جنین چیست؟
مایع آمنیوتیک آبی است که کودک شما را در رحم احاطه کرده است. غشاها یا لایه‌های بافت در این مایع نگه داشته می‌شوند. این غشاء «کیسه آمنیوتیک» نامیده می‌شود. اغلب، غشاها در حین زایمان پاره می‌شوند. گاهی اوقات قبل از اینکه زن شروع به زایمان کند، غشاها پاره می‌شوند. هنگامی که غشا زودتر پاره شود، به آن پاره شدن کیسه آب جنین می‌گویند. اکثر زنان در عرض 24 ساعت به صورت خود به خودی زایمان می‌کنند. هرچه زودتر کیسه آب شما پاره شود، برای شما و کودکتان مورد جدی‌تری به همراه دارد.
بزرگ‌ترین علامتی که باید مراقب آن بود، نشت مایع از واژن است. این مایع ممکن است به آرامی نشت کرده یا ممکن است فوران کند. با پارگی غشاها مقداری از مایع از بین می‌رود. ممکن است غشاها به نشت ادامه دهند. گاهی اوقات هنگامی که مایع به آرامی به بیرون نشت می‌کند، زنان آن را با ادرار اشتباه می‌گیرند. اگر متوجه نشت مایع شدید، از یک پد برای جذب مقداری از آن استفاده کنید. نگاهش کرده و بو کنید. مایع آمنیوتیک معمولاً رنگی ندارد و بویی شبیه ادرار نمی‌دهد (بوی بسیار شیرین‌تری دارد). اگر فکر می‌کنید کیسه آب شما پاره شده‌اند، فوراً با پزشک تماس بگیرید.
روند پاره شدن کیسه آب جنین
در بیمارستان، با آزمایش‌های ساده می‌توان پاره شدن پرده‌ها را تأیید کرد. پزشک دهانه رحم شما را بررسی می‌کند تا ببیند آیا نرم شده و شروع به گشاد شدن کرده است یا خیر. اگر پزشک متوجه شود که شما دچار پارگی شده‌اید، باید تا زمان تولد نوزادتان در بیمارستان بستری شوید. روند پاره شدن کیسه آب جنین در هفته‌های پایانی بارداری به شرح زیر است:
بعد از 37 هفته
اگر بارداری شما از هفته 37 گذشته باشد، کودک شما آماده به دنیا آمدن است. پس به زودی باید زایمان کنید. هر چه زمان شروع زایمان بیشتر باشد، احتمال ابتلا به عفونت بیشتر می‌شود. می‌توانید مدت کوتاهی منتظر بمانید تا زایمان به شکل طبیعی انجام شود یا می‌توانید القا شوید (برای شروع زایمان دارو دریافت کنید). زنانی که در عرض 24 ساعت پس از پاره شدن کیسه آب خود زایمان می‌کنند، کمتر احتمال دارد به عفونت مبتلا شوند. بنابراین، اگر زایمان به خودی خود شروع نشود، می‌تواند بی‌خطر باشد.
بین 34 و 37 هفته
اگر بین 34 تا 37 هفتگی هستید و کیسه آب شما پاره می‌شود، پزشک احتمالاً به شما پیشنهاد می‌دهد که القا شوید. تولد زودتر نوزاد می‌تواند خطر عفونت برای شما کمتر کند.
قبل از 34 هفته
اگر کیسه آب شما قبل از هفته 34 پاره شود، این امری جدی‌تر قلمداد می‌شود. اگر هیچ نشانه‌ای از عفونت وجود نداشته باشد، ممکن است پزشک سعی کند زایمانتان را متوقف کند. ممکن است داروهای استروئیدی برای کمک به رشد سریع ریه‌های کودک تجویز شوند. اگر ریه‌هایش قبل از تولد زمان بیشتری برای رشد داشته باشند، بهتر عمل می‌کند.
همچنین آنتی بیوتیک‌هایی برای کمک به جلوگیری از عفونت دریافت خواهید کرد. شما و نوزادتان از نزدیک در بیمارستان تحت نظر خواهید بود. پزشک شما ممکن است آزمایشاتی را برای بررسی ریه‌های کودکتان انجام دهد. هنگامی که ریه‌ها به اندازه کافی رشد کردند، پزشک شما را وادار به زایمان می‌کند.
پاره شدن کیسه آب در هفته ۱۷
پاره شدن کیسه آب در پنج ماهگی
پارگی مختلف به دلایل مختلفی رخ دهد. پس مهم است هر ماه نزد پزشک بروید و معاینه شوید. پارگی در پنج ماهگی نیز بسته به تخلیه کامل و نشتی نتایج متفاوتی خواهد داشت. همانطور که در بالا بیان شد، نشتی قابل کنترل است اما تخلیه کامل آب با مرگ نوزاد همراه خواهد بود.
علت پاره شدن کیسه آب جنین
در بیشتر موارد، علت پاره شدن کیسه آب جنین ناشناخته است. پارگی غشاها در مواقع نزدیک به پایان دوره بارداری ممکن است در اثر ضعیف شدن طبیعی غشاها یا نیروی انقباضات ایجاد شود. قبل از دوره، پارگی زودرس پرده‌ها اغلب به دلیل عفونت در رحم است. عوامل دیگری که ممکن است به پاره شدن کیسه آب جنین مرتبط باشند عبارتند از:
- شرایط اجتماعی – اقتصادی پایین
- عفونت‌های مقاربتی مانند کلامیدیا و سوزاک
- زایمان زودرس قبلی
- خونریزی واژینال
- کشیدن سیگار در دوران بارداری
- کشش بیش از حد کیسه آمنیوتیک
- انجام جراحی یا بیوپسی از دهانه رحم
- علل ناشناخته
پاره شدن کیسه آب جنین یک عامل پیچیده در یک سوم زایمان‌های نارس است. خطر قابل توجه پارگی زودرس پرده‌ها این است که احتمال تولد نوزاد در عرض چند روز پس از پارگی غشا بسیار زیاد می‌باشد. یکی دیگر از خطرات مهم پارگی غشا ایجاد عفونت جدی در بافت‌های جفت به نام کوریوآمنیونیت است که می‌تواند برای مادر و نوزاد بسیار خطرناک باشد. سایر عوارضی که ممکن است با پارگی غشا رخ دهند عبارتند از:
- جدا شدن جفت (جدا شدن زودهنگام نوزاد از رحم)
- فشرده شدن بند ناف
- زایمان به صورت سزارین
- عفونت پس از زایمان
علائم پاره شدن کیسه آب در ماه چهارم
موارد زیر شایع‌ترین علائم ترکیدن کیسه آب جنین هستند. با این حال، هر زن ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کند. علائم شامل موارد زیر می‌باشند:
- نشت یا فوران مایع آبکی از واژن
- خیسی مداوم در لباس زیر
در صورت مشاهده علائم پارگی غشا، حتماً در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید. علائم پارگی ممکن است شبیه سایر شرایط پزشکی باشند. برای تشخیص با پزشک خود مشورت کنید.
تشخیص پاره شدن کیسه آب جنین
علاوه بر تاریخچه پزشکی کامل و معاینه فیزیکی، پارگی غشا ممکن است به روش‌های مختلف زیر تشخیص داده شود:
- معاینه دهانه رحم (ممکن است نشت مایع از دهانه رحم را نشان دهد)
- آزمایش PH (اسیدی یا قلیایی) مایع
- نگاه کردن به مایع خشک شده زیر میکروسکوپ
- سونوگرافی: یک تکنیک تصویربرداری تشخیصی که از امواج صوتی با فرکانس بالا و یک کامپیوتر برای ایجاد تصاویری از رگ‌های خونی، بافت‌ها و اندام‌ها استفاده می‌کند. سونوگرافی برای مشاهده عملکرد اندام‌های داخلی و ارزیابی میزان مایع اطراف نوزاد استفاده می‌شود.
درمان پاره شدن کیسه آب جنین
درمان خاص برای پارگی توسط پزشک بر اساس موارد زیر تعیین می‌شود:
- بارداری، سلامت کلی و سابقه پزشکی شما
- تحمل شما برای داروها، رویه‌ها یا درمان‌های خاص
- انتظارات برای سیر شرایط
- نظر یا ترجیح شما
درمان پارگی زودرس غشاها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بستری شدن در بیمارستان
- مدیریت انتظار (در موارد بسیار کمی از پارگی زودرس پرده‌ها، غشاها ممکن است بسته شوند و مایع ممکن است بدون درمان نشت نکند، اگرچه این غیرمعمول است مگر اینکه پارگی از روشی مانند آمنیوسنتز در اوایل بارداری رخ دهد)
- پایش علائم عفونت مانند تب، درد، افزایش ضربان قلب جنین یا آزمایش‌های آزمایشگاهی
- ارائه داروهایی به نام کورتیکواستروئیدها به مادر که ممکن است به بالغ شدن ریه‌های جنین کمک کنند (نابالغی ریه مشکل اصلی نوزادان نارس است). با این حال، کورتیکواستروئیدها ممکن است عفونت در رحم را بپوشانند.
- آنتی بیوتیک‌ها (برای پیشگیری یا درمان عفونت‌ها)
- توکولیتیک‌ها داروهایی که برای توقف زایمان زودرس استفاده می‌شوند.
- زنان مبتلا به پارگی زودرس معمولاً در هفته 34 زایمان می‌کنند.
- اگر نشانه‌هایی از جداشدگی، کوریوآمنیونیت یا به خطر افتادن جنین وجود داشته باشند، زایمان زودرس ضروری است.
بعد از پاره شدن کیسه آب چقدر وقت داریم؟
ممکن است شما بلافاصله وارد مرحله زایمان شوید. این اتفاق معمولاً برای زنانی که در اواخر دوران بارداری قرار دارند رخ می‌دهد. ممکن است پزشک زایمان را برایتان القا کند. این مورد یا برای زنانی رخ می‌دهد که در اواخر دوران بارداری قرار دارند یا جنین یا مادر در شرایط خطرناکی قرار داشته باشند. حتی شاید پزشک از شما می‌خواهد به خانه برگردید و تحت بررسی قرار بگیرد تا از وقوع عفونت خودداری شود. این دستور برای زنانی که هنوز در اواسط بارداری قرار دارند و هنوز وقت زایمانشان نشده است تجویز می‌شود.
کلام آخر
لایه‌هایی از بافت به نام کیسه آمنیوتیک مایعی که نوزاد را در رحم احاطه کرده است، نگه می‌دارد. در بیشتر موارد، این غشاها در حین زایمان یا 24 ساعت قبل از شروع زایمان پاره می‌شوند. گفته می‌شود که پارگی زودرس غشاها زمانی اتفاق میفتد که غشاها قبل از هفته سی و هفتم بارداری بشکنند. متأسفانه، هیچ راهی برای جلوگیری فعالانه از پاره شدن کیسه آب جنین وجود ندارد. با این حال، این وضعیت ارتباط قوی با سیگار کشیدن دارد و مادران باید در اسرع وقت سیگار را ترک کنند. برای خرید محصولات مختلف می‌توانید از وبسایت یا اپلیکیشن اسنپ مارکت اقدام کنید.