پوتوس (Pothos) با رشد طولانی و تحمل نور متوسط، یک گیاه آپارتمانی با شرایط نگهداری آسان است که می‌تواند فضای سبز را به خانه یا محل کار شما بیفزاید. در میان گیاهان سرپوشیده، پوتوس به چند دلیل مورد علاقه بسیاری از افراد است. رشد گیاه آپارتمانی پوتوس بسیار آسان است و این گیاه می‌تواند تحت شرایط سخت نیز به رشد خود ادامه دهد. وقتی پوتوس به خوبی رشد کند، زیبایی ظاهری و طراوت برگ‌های آن هر فردی را مجذوب خود می‌کند. اگر می‌خواهید تکنیک‌های نگهداری پوتوس و تکثیر این گیاه زیبا را بیاموزید، این مقاله را پایان بخوانید.
درباره گیاه آپارتمانی پوتوس
- نام رایج: پوتوس، پیچک شیطان
- نام علمی: Epipremnum aureum
- خاک: درشت دانه با زهکشی خوب
- میزان نور پوتوس: متوسط تا زیاد
- آب: کم تا متوسط
- دما و رطوبت: 60 تا 90 درجه و رطوبت متوسط
- تکثیر: قلمه زدن از طریق ساقه
- ایمنی: دور از حیوانات خانگی و کودکان نوپا نگهداری شود.
خصوصیات گیاه آپارتمانی پوتوس
پوتوس از جنگل‌های جنوب شرقی آسیا سرچشمه می‌گیرد، جایی که در نور غیر مستقیم خورشید رشد می‌کند. این گیاه در آب و هوا گرم و مرطوب رشد می‌کند و نیاز به خاک با زهکشی خوب دارد (خاک نباید آب را در داخل خود نگه دارد). معمولاً بهترین کار این بوده که محیط بومی گیاه را تا حد امکان شبیه سازی کنید اما این گیاهان نسبت به شرایط مختلف آب و هوایی مقاوم هستند.
هنگامی که پوتوس به عنوان یک گیاه خانگی نگهداری می‌شود، در طیف مختلفی از شرایط به رشد خود ادامه می‌دهد. گیاه آپارتمانی پوتوس نسبت به خاکی که در آن رشد می‌کند نیز حساس نیست. این گیاه در نور کم یا زیاد، خاک خشک یا گلدان پر از آب عملکرد خوبی دارد. برخی از فرم‌های رنگارنگ پوتوس برای حفظ بهترین رنگ خود به نور بیشتری نیاز خواهند داشت. در نور کم، برگ‌های پوتوس ممکن است سبز بمانند.
نکته دیگر انعطاف پذیری در عادت رشد گیاه است. این گیاه که به نام «پیچک پوتوس» نیز شناخته می‌شود، در سبدهای آویزان از سقف، ظروف پلاستیکی استاندارد یا قفسه های تزئینی بالا رونده نیز رشد می‌کنند.
انواع گیاه آپارتمانی پوتوس
- پوتوس طلایی: پوتوس سنتی است که دارای برگ‌های بزرگ، سبز و قلبی شکل با رنگ‌های زرد طلایی است.
- پوتوس مرمری: یک رقم محبوب با شاخ و برگ‌های قلبی شکل سبز و رنگ‌های سفید مایل به کرم است.
- پوتوس نئون: یک انتخاب قابل توجه برای شرایط نوری خوب است که دارای برگ‌های چارتروس روشن و بدون تنوع رنگی است.
- پوتوس منجولا: رنگ‌های متنوع از جمله نقره‌ای، کرمی، سفید و سبز روشن فراوان را به نمایش می‌گذارد.
- پوتو سبو بلو: این رقم دارای برگ‌های سبز مایل به آبی عمیق است درخشندگی ظریفی از خود متصاعد می‌کند.
خاک پوتوس
خاک پوتوس باید بین دو آبیاری تا حدودی خشک شود. می‌توان از اکثر خاک‌های مخصوص گیاهان آپارتمانی برای گلدان پوتوس استفاده کرد. مخلوط خاک گلدان را با مقدار مناسبی از پرلیت و محصولات جنگلی کمپوست شده برای زهکشی بیشتر انتخاب کنید. مقدار زیاد پیت ماس ممکن است مقدار زیادی رطوبت را حفظ کند که این مهم می‌تواند مشکل ساز باشد.
پوتوس همچنین می‌تواند در یک گلدان آب رشد کند که به «پوتوس در آب» مشهور است. می‌توانید از نوک قلمه‌های بلند برای تکثر در آب استفاده کنید بردارید. دو یا سه برگ پایینی را از گیان جدا کنید و در گلدانی پر از آب شیرین قرار دهید. برای جلوگیری از تجمع جلبک، هفته‌ای دو یا سه بار آب پوتوس را عوض کنید.
میزان نور پوتوس
نور ایده آل برای همه انواع پوتوس‌ها، نور غیر مستقیم خورشید است. اتاقی با پنجره‌های رو به جنوب عالی است. نور غیر مستقیم به بهبود کیفیت رنگ برگ‌های پوتوس کمک می‌کند. به ویژه برای گونه‌های متنوع پوتوس که دارای برگ ها با رنگ های مختلف است، نور غیر مستقیم عالی است.
گفته می‌شود، گیاه آپارتمانی پوتوس حتی در نور کم (نه بدون نور) نیز به خوبی رشد می‌کنند. در شرایط کم نور، تنوع رنگی کاهش پیدا می‌کند و برگ‌ها بیشتر سبز رنگ هستند اما گیاه همچنان زنده می‌ماند و به کندی رشد می‌کند. اگر نور به شدت کم باشد، ممکن است برگ‌های پوتوس ریزش کنند.
آبیاری پوتوس
گیاهان پوتوس که در خاک گلدان رشد می‌کنند، باید بین دو آبیاری خشک شوند. قبل از آبیاری اجازه دهید خاک کمی پوسته شود. سپس وقتی نوبت به آبیاری مجدد رسید، گلدان را در یک سطل آب فرو کنید تا دوباره خاک کاملاً اشباع شود.
این چرخه آبیاری پوتوس در صورتی بهترین نتیجه را دارد که گیاه اندازه گلدان باشد. اگر گلدان خیلی بزرگ باشد، خاک ممکن است آب را برای مدت طولانی در خود نگه دارد که این مهم می‌تواند منجر به پوسیدگی ریشه منجر شود. اگر خاک رطوبت کافی را حفظ نکند، ممکن است نیاز باشد که گیاه در خاک تازه‌تری کاشته شود.
کود دهی پوتوس
گیاه آپارتمانی پوتوس در خاک غنی با مواد مغذی فراوانی رشد می‌کنند اما در صورت دریافت کودهای منظم در خاک‌های کم چرب نیز به خوبی رشد خواهند کرد. خاک گلدان تغذیه اولیه را فراهم می‌کند اما پس از حدود یک ماه باید با مواد مغذی اضافی تکمیل شود.
بهترین کود برای گیاه پوتوس، کود NPK 20-20-20 است. کودهای مایع، آهسته رهش و آلی، همگی برای پوتوس مناسب هستند. برای تأمین پایدارتر مواد مغذی، کوددهی را به دفعات بیشتری انجام دهید؛ اما مهم است از کوددهی بیش از حد جلوگیری کنید. برای مثال، اگر ترجیح می‌دهید به صورت هفتگی با کود مایع گیاه خود را آبیاری کنید، میزان مصرف ماهانه را بر چهار تقسیم کنید.
دمای مناسب پوتوس
پوتوس در دمای معمولی اتاق و سطوح رطوبت به خوبی رشد می‌کند. با این حال، بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند که گیاهان را در طول فصل رشد به بیرون منتقل کنند و برای زمستان به داخل برگرداند. پوتوس را هرگز نباید در فضای باز یا در اتاقی که دما به زیر 55 درجه می‌رسد، رها کرد.
تا زمانی که گیاه پوتوس زیر نور مستقیم خورشید قرار نگیرد، دمای بالای تابستان در فضای باز معمولاً خوب است. در زمستان، رطوبت در یک خانه گرم معمولا کاهش می‌یابد و همین مساله ممکن است علت زرد شدن پوتوس باشد و گیاه ممکن است نوک برگ‌هایش قهوه‌ای شود. رطوبت اطراف گیاه با قرار دادن آن در سینی پر از شن و آب افزایش دهید یا می‌توان هر روز گیاه را با یک بطری اسپری کرد.
آفات و بیماری‌های پوتوس
گیاه آپارتمانی پوتوس هیچ آفت حشره‌ای ندارد و فقط یک مشکل بالقوه بیماری دارند. پوسیدگی ریشه توسط قارچ خاکی «Phytophthora» ریشه گیاهان را آلوده می‌کند. معمولاً با خاک مرطوب و سطوح کم اکسیژنی همراه است که ریشه‌ها را خفه کرده و آنها را مستعد پوسیدگی می‌کند. یک گیاه آلوده به طور معمول برگ‌های پژمرده یا زردی دارد که در نهایت، باعث مرگ گیاه می‌شود. این مشکل با زهکشی خوب خاک گلدان و آبیاری مناسب، قابل اجتناب است.
پنج علت زرد شدن پوتوس
در زیر پنج مشکل خاص وجود دارند که ممکن است باعث زرد شدن برگ‌های پتوس شوند:
1- پوسیدگی ریشه
هنگامی که گیاه آپارتمانی پوتوس دارای پوسیدگی ریشه پیتیوم است، ریشه‌ها سیاه و لطیف به نظر می‌رسند. برگ‌های بالغ زرد شده و از روی گیاه می‌ریزند. در بیماری لکه برگی باکتریایی، لکه‌های آبی با هاله‌های زرد رنگ در سطح زیرین برگ ظاهر می‌شوند. پوسیدگی ریشه ناشی از خاک بیش از حد اشباع است که می‌تواند نتیجه آبیاری زیاد، زهکشی ضعیف یا وجود خاک‌های سنگین باشد.
2- بیماری پژمردگی باکتریایی
بیماری پژمردگی باکتریایی اغلب در طول تولید تجاری در مرحله ریشه زایی تک گره گیاه آپارتمانی پوتوس رخ می‌دهد، زمانی که قلمه‌های آلوده به اندازه کافی رشته ندوانند، پژمردگی باکتریایی وارد می‌شود. رگه‌ها و ساقه‌ها می‌توانند سیاه شوند و اگر ساقه‌های آلوده در آب قرار گیرند، میلیون‌ها باکتری در ظرف رها می‌شوند. این بیماری توسط باکتری معروف به «Ralstonia solanacearum» ایجاد شود که باعث عفونت موهای ریشه و زخم‌های گیاه می‌شود.
3- بلایت جنوبی
بلایت جنوبی در آب و هوای گرم جنوبی بیشتر دیده می‌شود. پس از حمل و نقل از گلخانه‌های تجاری که بیشتر در فلوریدا یافت می‌شوند، می‌توانند در گلخانه‌های خانگی نیز رشد کنند. علائم پژمردگی باکتریایی و بیماری‌های سوختگی جنوبی می‌توانند در فصول گرم سال به شدت و به سرعت تشدید شوند.
بلایت جنوبی توسط قارچ «Sclerotium rolfsii» ایجاد می‌شود که به ویژه در خاک‌های مرطوب و دماهای گرم سریع رشد می‌کند. اولین علامت بلایت جنوبی معمولاً در رشته‌های گیاه دیده می‌شود. اینها رشته‌های سفید و پر از میسلیوم‌های قارچی هستند که روی سطح خاک و بالای ساقه‌ها رشد می‌کنند. این قارچ سپس اسید اگزالیک، آنزیم‌های پکتولیتیک و آنزیم‌های سلولولیتیک را با هدف حل کردن دیواره‌های سلولی گیاه، تولید می‌کند.
4- سمیت منگنز
سمیت منگنز مشکل دیگری است که باید مراقب آن بود. در حالی که پژمردگی باکتریایی و سوختگی جنوبی می‌تواند در گیاهان جوان رخ دهد، مقادیر اضافی عنصر منگنز در گیاه آپارتمانی پوتوس مسن‌تر مشکل ساز است. میزان بیش از حد آن ممکن است باعث شود که گیاه بیمار به نظر برسد اما سمیت منگنز توسط ارگانیسم‌های قارچی، باکتریایی یا ویروسی ایجاد نمی‌شود. سمیت منگنز بیشتر در گیاهانی مشاهده می‌شود که منگنز زیادی جذب می‌کنند. این می‌تواند ناشی از کوددهی بیش از حد ریز مغذی‌ها، رسیدن اسیدیته خاک گلدان به عدد 5 یا کمتر یا برخی قارچ کش‌های بیش از حد باشد.
5- آسیب اتیلن
آسیب اتیلن نیز مانند یک بیماری به نظر می‌رسد اما توسط ارگانیسم‌های قارچی، باکتریایی یا ویروسی ایجاد نمی‌شود. برخی از قارچ کش‌ها ممکن است علت زرد شدن پوتوس و سپس برنزه و قهوه‌ای شدن برگ‌های آن شوند. آسیب اتیلن به طور خاص معمولاً در پاییز و زمستان اتفاق میفتد.
مانند سمیت منگنز، آسیب اتیلن نیز در واقع یک بیماری نیست. اتیلن یک گاز طبیعی است. از تجزیه مواد گیاهی، برخی میوه‌های در حال رسیدن و گاهی اوقات توسط شرایط گلخانه‌ای در زمستان که عملکرد نادرستی دارند، به وجود می‌آید. این مشکل در تهویه ضعیف تجمع می‌یابد، پس لازم است فضای آپارتمان یا گلخانه تهویه مناسبی داشته باشد.
کلام آخر
مانند هر گیاه آپارتمانی گرمسیری، افراد باید مطمئن شوند که کودکان و حیوانات خانگی پتوس را نمی‌بلعند. در این حالت کلسیم اگزالات رافید (کریستال‌های سوزنی شکل) موجود در گیاه می‌تواند به عنوان یک محرک دهان و گوارش عمل کند و در صورت بلعیدن باعث تهوع یا استفراغ شود. این گیاه همچنین به عنوان یک محرک پوست برای کسانی که پوست حساسی دارند، عمل خواهند کرد. در هر صورت، نگهداری پوتوس در خانه بسیار آسان است و این گیاه به شرایط مراقبتی کمی نیاز دارد.